In memoriam Bob van Wilgen

In memoriam
Bob (W.R.) van Wilgen
12 oktober 1940-22 februari 2025

Afgelopen zaterdagavond werd het bestuur op de hoogte gebracht van het overlijden die dag van Bob van Wilgen. Hij is 84 jaar oud geworden. De laatste jaren liet zijn gezondheid hem meer en meer in de steek. Dat weerhield hem er niet van om zich met grote regelmaat op Sportpark Coendersborg te laten zien. Totdat hij enige tijd geleden moest worden opgenomen in een verpleeghuis.

 Door Johan Lindemulder

Bob is synoniem voor een leven lang Oranje Nassau. In het jubileumboek ’7
5 jaar Oranje Nassau’ lezen we dat hij in 1953 lid werd van ON. Zijn lidmaatschap duurde dus meer dan 70 jaar! Het schijnt overigens dat hij bij het uitdelen van voetbaltalent niet vooraan in de rij heeft gestaan (ook in zijn eigen woorden). Zijn zoon Paul deed het wat dat betreft beter en speelde enige tijd in het eerste elftal toen dat op het hoogste amateurniveau uitkwam. Velen herinneren zich Bob veel meer vanwege zijn verdiensten voor de club buíten het veld.

In 1968 trad Bob als jonkie toe tot het bestuur. Als opvolger van de vermaarde heer Ebens werd hij al snel secretaris. Dat was een rol die hij meer dan 25 jaar lang met verve vervulde. Mijn eerste herinnering aan Bob dateert ook uit die tijd. Begin jaren ’70 van de vorige eeuw meldde ik mij aan als lid. Bij Bob dus. En hij woonde toen aan de … Wilgenlaan. Hilarisch vond ik dat.

Het voert te ver om alle verdiensten van Bob voor ON op te sommen, want daarvoor zou een boek moeten worden uitgegeven. Maar het zal voor iedereen duidelijk zijn dat Bob in al die jaren de vereniging enorm heeft zien veranderen. Van een traditioneel christelijke vereniging die balloteerde op kerkelijke gezindte, tot een open vereniging met een gezonde prestatiedrang. Maar een club die ondanks alle veranderingen trouw bleef aan de zaterdag als speeldag. En Bob hield zich tussen al die veranderingen moeiteloos staande.

Nadat Bob in 1993 uit het bestuur vertrok heeft hij nog een veelheid aan functies en losse en vaste klussen binnen ON verricht. Zo was hij nog lang actief als clubscheidsrechter en binnen de vrouwenafdeling. En tot voor kort was hij nog secretaris van de Club van Honderd. Hij noemde zichzelf iemand die beter was in het regelen van dingen dan in het ontwikkelen van beleid. Voor zijn ontelbare verdiensten voor de club werd Bob jaren geleden al benoemd tot erelid. En terecht!

Wij wensen zijn vrouw Hanna, kinderen en kleinkinderen veel sterkte met het verwerken van het verlies en de leegte die hij achterlaat.