Mijn dol-dwaze zaterdag

Soms verloopt een dag iets anders dan je graag zou willen. Afgelopen zaterdag was er zo een voor mij. Een familiefeestje in Winsum dwong mij eerder te vertrekken vanaf sportpark Coendersborg dan mij lief was. Dat dacht ik althans van te voren. Gelukkig werd ik om 07.00 uur wakker en was zodoende in staat om een van mijn voetballende kleinzonen bij Gorecht te kunnen bekijken. Hij moest om 8.30 uur bij GRC acteren. Het was koud, maar droog en de dikke overwinning was verwarmend.

Na een paar uur thuis de tijd opvullen, Mustafa oppikken om 13.00 uur en een broodje Mexicano en warme chocomelk bij Sip Bloemberg (traditie), op naar Oranje Nassau. Het was ondertussen weer eens gaan regenen. Vervelender voor de aardappel- en bietenboeren dan voor ons, die het alleen maar onprettig vinden. Na wat slap geouwehoer in de bestuurskamer met politicus en scheidsrechter Robert de Wit en waar verslaggever Kees al druk achter zijn laptop aantekeningen noteerde, was het tijd om de weergoden te gaan trotseren. Met de camera onder de grote paraplu een rondje maken rond het veld. Het was geen weer om er bij te gaan zitten. Mijn geluk was het dat ik net op tijd aan de overkant was om het eerste doelpunt van dichtbij mee te maken. Sorry voor de kwaliteit van de foto's. Zelfs 3500 ISO was niet genoeg om alles een beetje goed vast te leggen. De twee nul (strafschop) mocht ik vanaf de tribune meemaken. Ik was van plan nog een half uurtje tweede helft mee te pakken, maar besloot verkleumd in de rust te vertrekken. Na wat gemopper op een sukkel die mijn auto had geblokkeerd, maar het gemopper aan de juiste tafel leverde direct de dader op, kon ik het clublied zingend naar huis om mijn vrouw op te pikken en de bink uit gaan hangen in Winsum. Omdat ik wat eerder was vertrokken had ik even tijd om de foto's van de beide doelpunten door te sturen naar Eemsmondbode.nl, waar om gevraagd was. Tijdens het bewerken even op de telefoon kijken naar uitslagen.nl. Shit ON-Winsum  2 - 1. Weer gemopper van mijn kant. Toen ik even later weer keek en de 2 - 2 zag staan, dacht mijn vrouw, luisterend naar mijn krachttermen dat een fatale virus mijn P.C verwoest had. Bloeddruk richting 200. Hoe was dit mogelijk? Waar je in de eerste helft gewoon op 4 - 0 had moeten staan, ga je het schip in. Gelukkig trokken "onze" jongens de zaken recht en kon ik met een goed gevoel richting Winsum om de daar wonende familie en kennissen dit voor mij goede nieuws mede te delen. Ik kan U wel vertellen dat het etentje beter smaakte en helemaal toen ik tussen de gangen door de tussenstanden van de 18.00 uur wedstrijden volgde. Bij het toetje heb ik nog even de eerste regels van ons clublied gezongen. Ik kon het ook niet laten om trainer Heerlijn even een smsje te sturen. Super zaterdag trainer. Het was koud, maar hartverwarmend. Siemon Aikema bedankt voor het maken van het verslag.

 

Bert Postma