Matig bezochte nieuwjaarsbijeenkomst.

Bij binnenkomst werden de traditionele oranje consumptie muntjes uitgereikt door Anne Lindemuller. Jammer dat de bak aan het eind van de binnendruppelende bezoekers niet leeg was .Ik ben natuurlijk een oude zeur als ik memoreer aan de volle kantines in het verleden waar bestuur, leden, sponsors, trainers en spelers elkaar ontmoeten. Een uitgellezen mogelijkheid om elkaar eens te spreken en een beetje interesse in elkaar te tonen.

Nu was de belangstelling, voor zover die niet voor de mobiel was, gericht op de beide TV schermen. Op de één voetbal, op de ander een stel beenbrekers op de schans. Allemaal leuk, maar van mij mogen de schermen op dit soort bijeenkomsten op zwart De muntjes konden aan de bar ingeruild voor de gebruikelijke drankjes bij Martijn Noorman. Alweer een vrijwilliger die op dit feestje aan het werk was. Voorzitter Mark Pathuis stelde zijn rede zo lang mogelijk uit in de hoop dat het clubgebouw misschien nog vol zou stromen. Wat zou het mooi geweest zijn, als de in clubtenue gestoken dames en heren selecties in optocht, voorafgegaan door hun trainers, de wel aanwezigen verrast hadden. Een utopie blijkbaar. De voorzitter begon zijn speech met het belangrijkste en wel een memoriam aan de overleden leden in 2024. Verder besteedde hij veel aandacht aan de vrijwilligers waarop de club drijft. Ik wil daarbij benadrukken dat ook bestuursleden vrijwilligers zijn en hen via dit item ook bedanken voor hun inzet. Jammer dat 99% van de aanwezigen vrijwilligers waren en juist de leden die goed moeten beseffen dat ze afhankelijk zijn van deze mensen absent waren. Jammer dat het bericht waar ik op zat te wachten niet kwam. Witte rook voor een nieuwe hoofdtrainer bleef uit. Uit betrouwbare bron vernam ik dat vermoedelijk de komende week een aanstelling te verwachten is. Zonder iets tekort te doen aan Erwin Heerlijn, de nieuwe trainer moet in zijn takenpakket de verplichting hebben om met zijn selectie op dit soort bijeenkomsten aanwezig te zijn. Dit zelfde geldt ook voor de dames afdeling. Twee dames, waarvan ook nog 1 bestuurslid, is toch wel heel karig. Zonder in mineur te eindigen, moet ik wel zeggen dat de aanwezigen er toch nog iets van gemaakt hebben. Soms is kwaliteit belangrijker dan kwantiteit.